Hayek miał jeszcze jedno trafne spostrzeżenie dotyczące tego, dlaczego świadome projektowanie nie może działać w zakresie rozwoju, i jest on znany jako ten, który dokonał wkładu akademickiego w tym zakresie. W 1945 r. Hayek opublikował artykuł The Use of Knowledge in Society w „American Economic Review”, wiodącym czasopiśmie ekonomicz­nym. Dużym problemem dotyczącym świadomego kierowania z pozy­cji centralnej jest, jak powiedział Hayek, brak wystarczającej wiedzy.

W 2011 r. panel wybitnych ekonomistów wybrał artykuł Hayeka jako jeden z 20 najlepszych artykułów ubiegłego wieku zamieszczonych w „American Economic Review”. (The Road to Serfdom przedstawiła w przystępnej formie te same idee. Jak na ironię, idee, które zaszkodziły opinii Hayeka na publicznym rynku idei, wzmocniły jego reputację w kręgach akademickich).

Gdy trzy dekady później Hayek i Myrdal otrzymali Nagrodę Nobla, z wygłoszonych przez nich w Oslo przemówień wynikały ich odmienne poglądy na problem wiedzy. Myrdal przemówił jako pierwszy i zakończył swój odczyt noblowski, mówiąc: „Mam nadzieję na rozwój naszej nauki […]. Wszystko można zbadać. Możemy swobodnie poszerzać i doskonalić naszą wiedzę o świecie, będąc ograniczonym jedynie liczbą pracujących naukowców i oczywiście stopniem bystrości ich umysłu”.

Hayek wywołał zakłopotanie już na bankiecie w nocy przed ceremonią, gdzie wyznał, że gdyby skonsultowano się z nim, czy ustanowić Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii, zdecydowanie by to odradzał. Następnie zaniepokoił gospodarzy sugestią, że „Nagroda Nobla nadaje jednostce autorytet, którego w ekonomii żaden człowiek nie powinien posiadać”. Hayek był skandalicznie szczery, jeśli chodzi o niezdolność ekspertów do świadomego zaprojektowania społeczeństwa – nawet siebie samego wymienił wśród tych, którzy nie zasługują na taki autorytet. W swoim odczycie noblowskim z następnego dnia zaprzeczył on Myrdalowi w kwestii nieograniczonego potencjału nauki. Socjolodzy, którzy twierdzili, że potrafią kierować społeczeństwem, tak naprawdę nie rozumieli nauk społecznych: „W naukach o człowieku to, co powierzchownie wygląda jak najbardziej naukowa procedura, jest często najbardziej nienaukowe, a poza tym […] w tych dziedzinach istnieją określone granice tego, czego możemy oczekiwać od nauki”.

 

Cytat pochodzi z książki “Tyrania ekspertów” Williama Easterly’ego